Neighbours and the van der Keuken family themselves are protesting against the city’s policy of demolishing homes to make way for large commercial buildings. Their action consists of painting a wall. Young and old meet around the imaginative scenes that emerge.
NL
“Om een ander voorbeeld te geven, een voorbeeld dat precies omgekeerd is: het komt vaak voor dat je in een situatie waarin van alles gebeurt een beeld ziet, dat er eigenlijk niet bij hoort, maar dat je kunt combineren met andere beelden die je al eerder gedraaid had. Dan ontstaat op een spontane manier het idee van iets anders. Dan verandert de situatie al tijdens het draaien in zijn eigen fictie. Dan gebeurt er iets dat voor mij helemaal waar is en dus moet ik in de montage proberen die impuls terug te vinden, waardoor ik in staat was van de grond te komen. Ik geloof dat die momenten van verandering, van transformatie, in een film een grote rol spelen. Je bent bijvoorbeeld in dat straatje hier vlak bij huis en je filmt de mensen uit de buurt die met die muurschildering bezig zijn en plotseling zie je een wat oudere man die een zeilschip begint te schilderen en dan treedt er zo’n transformatie op: je gaat op reis, ook al blijf je waar je bent. Als het alleen maar een montage-ideetje was, dan kwam het niet van de grond. Maar bij het draaien moet je gevoelig zijn voor dat soort dingen. Je moet de wegen van de emotie vinden. Het is niet bewust. Als ik die man film die dat schip schildert, dan denk ik niet: dat ga ik zo en zo monteren, maar het speelt zich op een ander niveau af, het is een stap waardoor je later wat verder kunt gaan in de montage zonder iets te vervalsen, het is iets waarvan de kiem al bij het draaien is gelegd. Wat ik in dat kleine filmpje De muur leuk vind, is om na die man met dat schip een shot te kunnen monteren van duiven die opvliegen – een superklassiek beeld uit de Hollandse documentaire – en dat die duiven wat anders gaan betekenen. Dat soort kleine of grote verschuivingen daar word ik heel enthousiast van, dat voortdurende heen en weer gaan tussen fictie en document en dat in alle stadia van de film.”
Johan van der Keuken1
- 1Serge Daney en Jean-Paul Fargier, “Een interview met Johan van der Keuken in de Cahiers du Cinéma,” vertaald door Johan van der Keuken, Zien, Kijken, Filmen. Foto’s, teksten en interviews (Van Gennep: Amsterdam, 1980). Dit interview verscheen origineel in Cahiers du Cinéma, nr. 289, 1978.