1948

Men zou alleen naar de mensen kunnen kijken, oneindig lang, om zijn omgang met hen te begrijpen en om te beseffen dat morele helderheid en oprechtheid onontbeerlijk zijn voor dit soort werk, en om met meer minachting dan ooit tevoren te beseffen hoe in onze tijd consequent zogenaamd eenvoudige mensen, fictief en niet-fictief, bewust en onbewust beledigd en verraden worden door kunstenaars en toeschouwers: het lijkt alsof werkelijk niemand nog in staat is een ander recht in de ogen te kijken. Maar deze man wel; en dit is het prachtigste en sterkste document van werkelijke mensen dat ik ooit heb gezien.

Whether or not this film is fully as great as it might have been, it is one of the finer works in the whole great line of rural art which extends backward through Van Gogh and Brueghel to the Georgics and to the Works and Days. It combines the cold deep-country harshness of Hesiod with a Vergilian tenderness and majesty; and its achievement is wholly of our time, through that reverence for unaltered reality which can be translated into a work of art only through the camera.